Ons redactielid Adrie Baars zal met enige regelmaat een korte samenvatting schrijven uit het boek REUMA & Alternatieve behandelmethoden, dat is uitgegeven door Het Reumafonds en geschreven door Prof.dr. Hans Rasker en dr. Bart van den Bemt, tweede druk 2014.

Diagnostische methoden

Hieronder worden verschillende methoden besproken die door alternatieve behandelaars  worden gebruikt om vast te stellen welke aandoening iemand heeft. Na het stellen van de diagnose wordt vervolgens gekozen voor een behandelmethode, deze komen verderop aan de orde.

Aardstralen zoeken/wichelroede lopen

De wichelroede wordt  al eeuwenlang gebruikt. De oude Egyptenaren werkten al met dit instrument, dat meestal een Y- of een L-vorm heeft. De eerste bekende vermelding  van het wichelroede lopen dateert uit 1240. Een wichelroedeloper zegt met een wichelroede aardstralen te kunnen aantonen. Sinds de jaren dertig van de vorige eeuw worden deze aardstralen vaak in verband gebracht  met het optreden van verschillende kwaadaardige ziekten bij de mens, dier en plant. Wichelroedelopers sporen stoorvelden (aardstralen) op in huis of in de omgeving. Deze velden worde vervolgens ‘ontstoord’, waarmee de ziekmakende invloed verdwenen zou zijn.

Bioresonantie  

Beoefenaars van de bioresonantie gaan uit van het idee dat elk orgaan en elke ziekteverwekker een eigen trillingsfrequentie van elektromagnetische aard heeft. Als het lichaam ziek is, zou de trilling verstoord zijn. Anderen stellen dat cellen met elkaar communiceren via biofotonen. Een foton is een vorm van elektromagnetische straling. Om bioresonantie te meten is een apparaat ontworpen door de arts Franz Morrel, een collega van Reinhold Voll (zie ook Elektro-acupunctuur).

Elektro-acupunctuur volgens Voll

Dr. Reinhold Voll (1909-1989) ontwikkelde de elektro-acupunctuur. De naam van deze techniek is misleidend, want er komt geen naald aan te pas. De enige overeenkomst met de klassieke acupunctuur is dat de acupunctuurpunten worden gebruikt. Door middel van metingen met elektroden zou men de weerstand kunnen bepalen van deze klassieke acupunctuurpunten.

Om de aard van de aandoening vast te stellen en om deze te behandelen gebruikt men zogenaamde nosoden. Dit zijn homeopatische verdunningen van gedode bacteriën, weefsels, uitscheidingsproducten en dergelijke. Wanneer men de nosoden die met de aandoening overeenkomen in de hand neemt (in een glazen buisje) zouden de meetwaarden normaliseren. Niet alleen de oorzaak van de aandoening zou kunnen worden doorgemeten, maar ook de geschiktheid van een reguliere of alternatieve behandeling. De uitslag van de wijzer normaliseert wanneer men de homeopatische of reguliere behandeling (bijvoorbeeld met antibiotica) letterlijk in de hand neemt.

Men veronderstelt dat de verdunning in het buisje een bepaalde energetische straling (trilling of frequentie) uitzendt die het meetapparaat opvangt.

Haaranalyse    

Haaranalyse is een methode waarbij onder andere onderzoek wordt gedaan naar sporenelementen in het haar. Hierbij gaat men uit van de gedachte dar een tekort aan bepaalde stoffen in het lichaam tot uiting komt in het haar. Tekorten aan bepaalde sporenelementen zouden bepaalde klachten kunnen veroorzaken. Haaranalyse kan nuttig zijn bij het zoeken naar giftige elementen die in principe niet in het lichaam zouden moeten voorkomen (zoals cadmium, kwik en arseen). Voor lood ligt dit al lastiger: haren zijn vaak besmet door uitlaatgassen, waardoor de meting onbetrouwbaar is.

Iriscopie

Iriscopie of irisdiagnostiek (iris = regenboogvlies, skopein = bekijken) is een methode om aandoeningen en afwijkingen in het menselijk lichaam te herkennen door het bestuderen van het regenboogvlies van het oog, het ooglid, de pupil, de oogleden en de wimpers. Dit gebeurt met een speciaal soort loep. Ook worden dia’s of vergrotingen op een projectiescherm gebruikt.

Kirlianfotografie

Kirlianfotografie – ook wel aurafotografie genoemd – werd (her)ontdekt door het Russische echtpaar Semjon en Valentina Kirlian. Hoogfrequente stromen worden toegepast op het menselijk lichaam, waarna de elektromagnetische ontlading zichtbaar wordt gemaakt op een fotografische plaat. Aandoeningen zouden zichtbaar zijn in de aura van de mens. Enkele alternatieve behandelaars gebruiken Kirlianfotografie als diagnostische methode, maar de meeste paranormaal therapeuten zien weinig in deze methode.

Pendelen

Pendelen is een bijzondere vorm van wichelroede lopen. Beoefenaars van het pendelen worden radiësthesisten genoemd. Dat wil zeggen dat zij gevoelig zijn voor straling. Elk object zou een bepaalde golflengte of vibratie uitstralen.

Een pendelaar maakt gebruik van een aanwijsstokje in de ene hand en een pendel in de andere. Het moment waarop de pendel van een heen en weer gaande slingering overgaat in een cirkelvormige slingerbaan is het teken dat het stokje de cruciale positie aanwijst. In het algemeen betekent draaien met de wijzers van de klok mee ‘ja’ en tegen de klok in ‘nee’. Men kan ook een pendelcirkel gebruiken waarbij de dierenriemtekens en kleuren van betekenis hebben.

Polsdiagnostiek

Polsdiagnostiek is een onderdeel van de traditionele Chinese geneeskunde. De methode wordt vaak toegepast in combinatie met tongdiagnostiek.

In de Ayurvedagedachte (zie Ayurveda) zendt elke cel via het bloed een uniek signaal naar het hart. Al deze signalen worden omgezet in pulsaties, oftewel  het kloppen van het hart. Bij het stellen van een diagnose worden beide polsen gevoeld op 3 naast elkaar liggende plaatsen, zowel oppervlakkig als diep. In totaal zijn er dan twaalf polsmetingen. Men gelooft dat deze informatie geven over de toestand van de 12 inwendige organen of functies.

Tongdiagnostiek

Tongdiagnostiek is een onderdeel van de Chinese geneeskunde en van de klassieke acupunctuur. Tongdiagnostiek wordt vaak gecombineerd met polsdiagnostiek. Er wordt gelet op kleur van de tong, de vochtigheid, soorten beslag, de tekening en andere mogelijke veranderingen. Net als in de reguliere geneeskunde kunnen bloedarmoede en keelontsteking  door een streptokok of schimmel op deze wijze worden aangetoond, maar verder ontbreekt een wetenschappelijke basis voor de tongdiagnostiek.

Vegatest

De Vegatest of vegetatieve reflextest (VRT) is in de jaren zeventig van de vorige eeuw ontwikkeld door dr. Helmut Schimmel. Het is een moderne uitvoering van de elektro-acupunctuurmetingen volgens Voll. Beweerd wordt dat met deze methode afwijkingen in de bio-elektrische eigenschappen van acupunctuurpunten vast te stellen zijn. Een groot deel van de alternatief behandelaars in vele disciplines (waaronder homeopaten) past de Vegatest toe. Van de acupuncturisten gebruikt minder dan 10% de Vegatest. Met behulp van deze methode zou de aard van de aandoening vastgesteld kunnen worden, en ook de meest geschikte reguliere, homeopathische of voedingstherapie.